Hier ver vandaan gloort een morgenstond
Een nieuwe gouden dag voor de dieren
Het hert mort aan het mos
De vos besnuffelt een ent
Het konijn huppelt als immer
De houthakker nu, snurkt nog luid in zijn hut
Zijn bijl staat verloren in de hoek
Hij droomt over zon en stralen
Door diffuus bladerdak geschenen
En ergens daagt een denken aan nieuw leven
Maar dit mag hem niet meer baten
Hij blaast zijn laatste adem
Uit
Dieseint 