Het papieren hoofd laat zijn talenkennis zien en reageert en passant op de klachten en het batterijen incident.
Tevens wil hij het hebben over aardappelen, maar of dat nog lukt..?
Het eindige verhaal – opmaat
Waar begin je een eindig verhaal? Met de geboorte, met de dood? In de toekomst, het verleden?
In het nu is volgens dieseint niet mogelijk. Begin je in de derde persoon of ik als vorm? Met een knal, een ontploffing zeg maar of juist met doodse stilte?
Of weer iets daar tussen in: een gesprek, een ruzie, een afweging een beschrijving?
Of heel gewoon met de zinsnede: ‘Er was eens, hier heel ver vandaan…’
In ieder geval was er wel eens, en veel van wat er was was hier ver vandaan. En bijna alles dat ik schrijf is al eens geschreven, behalve de volgende zin:
‘Het kokette ketje ketste zijn keu.’
Niemand maakt mij wijs dat dat al eens geschreven is. Niet eens en niet hier ver vandaan. Mocht het wel geschreven zijn eens, dichtbij of verder weg dan wordt de zin gewoon:
‘Het slordige sletje ketste zijn keu.’
Zo dubbelzinnig… het zal toch niet dat iemand dat ooit heeft bedacht? Misschien wel bedacht, maar zeker niet geschreven!
En dan nu de mooiste zin uit de Nederlandse taal:
‘Wordt vervolgd.’
Papieren hoofden – verstaanbaarheid
Dieseint krijgt ondertussen klachten over de slechte verstaanbaarheid van de papieren hoofden. Nu is dat niet vreemd want papieren hoofden kunnen niet praten, laat staan verstaanbaar. Toch heeft dieseint even met ze samengezeten. De conclusie is dat ze een manier gaan vinden om de mensen tegemoet te komen. Een optie is dat dieseint ze gaat ondertitelen. Een andere optie is iets aan het geluid te doen. De laatste heeft toch wel dieseints voorkeur, anders blijft hij aan het typen!
Terugkijken, soms
Mensen, soms kijkt dieseint terug. Terug naar wat hij heeft gedaan, en soms ook naar wat hij niet heeft gedaan. In het laatste geval moet hij dan fantaseren, want het is immers niet gebeurd. Al terugkijkend naar gebeurtenissen komt hij soms tot de conclusie dat hij iets anders had moeten doen, of iets niet had moeten doen. Of is hij juist blij met wat hij heeft gedaan. Soms is hij dus ook niet blij met wat hij heeft gedaan en hij twijfelt dan of hij het moet terugdraaien, voor zover dat nog mogelijk is. Soms draait hij het niet terug, maar soms ook wel.
Laat dit nu net gaan over een gebeurtenis die hij niet heeft teruggedraaid. Dieseint is benieuwd wat de consequenties zijn van het niet terugdraaien van het plaatsen van filmpjes!
Een zeker persoon
Het is een zeker persoon die mij heeft gebracht waar ik nu ben. Die mij heeft gemotiveerd in dingen die ik heb gedaan. Die mij heeft laten zien wie ik ben en wie ik lief kan hebben. Het is een zeker persoon die mij heeft doen beseffen dat ook ik de ware liefde kan ontmoeten, dit ondanks dat ik al alles dacht te hebben wat ik had. Onfeilbaarheid, dat is wat die zekere persoon kenmerkt. Iets wat ik al had beschreven onbewust in teksten. Maar ik schiet er nu niets meer mee op. Ik kan er overheen gaan met gemak. Ik kan de held zijn van die zeker persoon, maar ik heb er geen behoefte meer aan. Ik ben wie ik ben, en ik doe wat ik doe, maar stiekem steeds meer voor die zekere persoon. Ik kan het niet helpen. Ik kan niet omgaan met het feit dat ik er niet mee om kan gaan. Maar ja, wat doe ik er aan. Ik kan niets doen. Ik zal mijn heil weer in andere dingen moeten zoeken dan in die zekere persoon. Goede vraag of al die andere dingen creatieve en artistieke en dramatisch uitingen inhouden. Doet zulk een leven zulk een uiting ontstaan of is het andersom? Is de uiting het gevolg van het leven, of laat ik het gewoon bestaan zoals het is om die uitingen te doen die ik wil doen? Maar een zeker persoon is toch debet aan wat ik doe? Of is die persoon juist aangetrokken door wat ik doe? Het is een onzeker persoon, die zeker persoon helaas.
Het eindige verhaal – aanhef
Nou, dieseint is er helemaal uit: na die farce van het oneindige verhaal heeft hij het plan opgevat om een eindig verhaal te beginnen.
Uiteindelijk zal blijken dat dit verhaal niet eindigt, dat is nog het leuke ervan. Maar zeker weten doet hij het niet. Dat het niet eindigt, bedoel ik. Niet dat het niet leuk is, want dat moet ook nog blijken. Ik ben mezelf nu even kwijt, maar hopelijk is de redenatie duidelijk. Zolang het origineel is is het eindig, maar wanneer het stopt weet ik niet. Vandaar dat het oneindig is… Dieseint is helemaal de weg kwijt. En dat uitend, in dit verhaal, maakt het wel degelijk oneindig.
Ja, nu ben ik er!
De papieren hoofdin
De papieren hoofdin stelt zich voor en geeft duidelijk een richting aan haar plannen.
Dieseint hoopt niet dat de beide hoofden elkaar het leven zuur gaan maken. Hoewel… nou we zullen het wel zien.
Het papieren hoofd – 1
Het papieren hoofd probeert zich voor te stellen.
Hoe hij filmpjes gaat maken.
Dieseint 