Het eindige verhaal – vervolg

(Voor wie het nog niet door had: het eindige verhaal is alweer gestopt.)

Aanzet vergeten, een reconstructie

Dieseint liep gistermiddag van de trap af en bedacht een leuke aanzet voor een nieuw bericht. Vervolgens weet hij nog dat hij koffie ging zetten, maar de aanzet was weer weg. Eerlijk gezegd weet ‘ie ook niet hoe hij de koffie heeft gezet. Hetzij met de Senseo, hetzij met de pergulator, het gewone koffiezetapparaat, het espresso-apparaat,  simpelweg met zelfgemalen koffie in dat doordrukapparaat (opgieten met bijna kokend water, even laten staan en dan ‘doordrukken’), of met de Saeco koffiemachine.

Hij weet ook niet hoe hij de trap af liep, maar daar is meestal maar 1 optie. Gewoon vooruit, tree voor tree, naar benee. Maar of ergens overheen gestapt diende te worden? Misschien zelfs een tree overgeslagen? De leuning vastgehouden? Een kleine slippertje op een der treden?

Wat dieseint hier aan het doen is is proberen te herinneren. Via het teruggaan in zijn geheugen naar het moment van vergeten, de belendende gebeurtenissen te reconstrueren om zo de hersenen de gelegenheid te bieden in dat deel waar die feiten liggen opgeslagen even dieper te kijken.

Dit wordt ook wel genoemd reconstructief-associatieve geheugentherapie, en kan dus door de patiënt zelf worden toegepast. En associëren is een van dieseints sterke punten. Maar onthouden dus niet. Vandaar dan maar dit lulverhaal.

Het wordt tijd dat dieseint aan het werk gaat!